rozdzial 19

Przedniejszemu spiewakowi psalm Dawidowy. (19:2)

1 Niebiosa opowiadaja chwale Boza, a dzielo rak jego rozpostarcie oznajmuje.
2 (19:3) Dzien dniowi podaje slowo, a noc nocy pokazuje umiejetnosc,
3 (19:4) Niemasz jezyka ani mowy, gdzieby glosu ich slychac nie bylo.
4 (19:5) Na wszystke ziemie wyszedl porzadek ich, a na konczyny okregu ziemi slowa ich; sloncu na nich namiot wystawil.
5 (19:6) A to jako oblubieniec wychodzi z loznicy swojej; raduje sie jako olbrzym, który ma biezec w droge.
6 (19:7) Wychodzi od konczyn niebios, a obchodzi je az do konczyn ich, a niemasz nic, coby sie moglo ukryc przed goracem jego.
7 (19:8) Zakon Panski jest doskonaly, nawracajacy dusze; swiadectwo Panskie wierne, dawajace madrosc nieumiejetnemu.
8 (19:9) Przykazania Panskie sa prawe, uweselajace serce; przykazanie Panskie czyste, oswiecajace oczy.
9 (19:10) Bojazn Panska czysta, trwajaca na wieki; sady Panskie sa prawdziwe, a przytem i sprawiedliwe;
10 (19:11) Pozadliwsze nad zloto, i nad wiele najwyborniejszego zlota, i slodsze nad miód i nad plastr miodowy.
11 (19:12) Sluga tez twój bywa oswiecony przez nie; a kto ich przestrzega, odnosi zaplate wielka.
12 (19:13) Ale wystepki któz zrozumie? od tajemnych wystepków oczysc mie.
13 (19:14) I od swawolnych zachowaj sluge twego, aby nie panowali nademna; tedy doskonalym bede, a bede oczyszczony od przestepstwa wielkiego.
14 (19:15) Niechze beda przyjemne slowa ust moich, i rozmyslanie serca mego przed obliczem twojem, Panie, skalo moja, i odkupicielu mój!