Psalmów
rozdzial 14
Przedniejszemu spiewakowi psalm Dawidowy. (14:2)1 Glupi rzekl w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali sie, obrzydliwymi sie stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynil dobrze.
2 (14:3) Pan z niebios spojrzal na synów ludzkich, aby obaczyl, bylliby kto rozumny i szukajacy Boga.
3 (14:4) Alec wszyscy odstapili, jednako sie nieuzytecznymi stali; niemasz, ktoby czynil dobrze, niemasz i jednego.
4 (14:5) Azaz nie wiedza wszyscy czyniciele nieprawosci, ze pozeraja lud mój, jako wiec chleb jedza? ale Pana nie wzywaja.
5 (14:6) Tam sie bardzo ulekna, gdyz Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.
6 (14:7) Hanbicie rade ubogiego; ale Pan jest nadzieja jego.
7 (14:8) Któz da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyz zasie wyprowadzi Pan z wiezienia lud swój; rozraduje sie Jakób, a Izrael sie rozweseli.