Jana

rozdzial 2

1 A dnia trzeciego bylo wesele w Kanie Galilejskiej, i byla tam matka Jezusowa.
2 Wezwany tez byl i Jezus i uczniowie jego na ono wesele.
3 A gdy nie stalo wina, rzekla matka Jezusowa do niego: Wina nie maja.
4 Rzekl jej Jezus: Co ja mam z toba, niewiasto? jeszczec nie przyszla godzina moja.
5 Rzekla matka jego slugom: Cokolwiek wam rzecze, uczyncie.
6 I bylo tam szesc stagwi kamiennych, postawionych wedlug oczyszczenia zydowskiego, bioracych w sie kazda dwie albo trzy wiadra.
7 Rzekl im Jezus: Napelnijcie te stagwie woda; i napelnili je az do wierzchu.
8 Tedy im rzekl: Czerpajciez teraz, a doniescie przelozonemu wesela. I doniesli.
9 A gdy skosztowal przelozony wesela onej wody, która sie stala winem, (a nie wiedzial, skad by bylo; lecz sludzy wiedzieli, którzy wode czerpali), zawolal on przelozony oblubienca;
10 I rzekl mu: Kazdy czlowiek pierwej daje wino dobre, a gdy sobie podpija, tedy podlejsze; a tys dobre wino zachowal az do tego czasu.
11 Tenci poczatek cudów uczynil Jezus w Kanie Galilejskiej, a objawil chwale swoje; i uwierzyli wen uczniowie jego.
12 Potem zstapil do Kapernaum, on i matka jego i bracia jego i uczniowie jego, i zamieszkali tam niewiele dni;
13 Albowiem byla blisko wielkanoc zydowska; i wstapil Jezus do Jeruzalemu.
14 I znalazl w kosciele siedzace te, co sprzedawali woly i owce i golebie, i te, co pieniedzmi handlowali.
15 A uczyniwszy bicz z powrozków, wszystkie wygnal z kosciola, i owce i woly: a tych, co pieniedzmi handlowali, pieniadze rozsypal i stoly poprzewracal;
16 A tym, co golebie sprzedawali, rzekl: Wyniescie to stad, a nie czyncie domu Ojca mego domem kupieckim.
17 I wspomnieli sobie uczniowie jego, iz napisano: Gorliwosc domu twego zzarla mie.
18 Tedy odpowiedzieli Zydowie i rzekli mu: Cóz nam za znak pokazesz, iz to czynisz?
19 Odpowiedzial Jezus i rzekl im: Rozwalcie ten kosciól, a we trzech dniach wystawie go.
20 Rzekli tedy Zydowie: Czterdziesci i szesc lat budowano ten kosciól, a ty go we trzech dniach wystawisz?
21 Ale on mówil o kosciele ciala swego.
22 Przetoz, gdy zmartwychwstal, wspomnieli uczniowie jego, iz im to byl powiedzial; i uwierzyli Pismu i slowu, które wyrzekl Jezus.
23 A gdy byl w Jeruzalemie na wielkanoc w swieto, wiele ich uwierzylo w imie jego, widzac cuda jego, które czynil.
24 Ale Jezus nie zwierzal im samego siebie, przeto iz on znal wszystkie,
25 A iz nie potrzebowal, aby mu kto swiadectwo wydawal o czlowieku; albowiem on wiedzial, co bylo w czlowieku.