Jana

rozdzial 17

1 To powiedziawszy Jezus, podniósl oczy swoje w niebo i rzekl: Ojcze! przyszla godzina, uwielbij Syna twego, aby tez i Syn twój uwielbil ciebie.
2 Jakos mu dal moc nad wszelkiem cialem, aby tym wszystkim, któres mu dal, dal zywot wieczny.
3 A toc jest zywot wieczny, aby cie poznali samego prawdziwego Boga, i któregos poslal, Jezusa Chrystusa.
4 Jam cie uwielbil na ziemi, i dokonczylem sprawe, któras mi dal, abym ja czynil.
5 A teraz uwielbij mie ty, Ojcze! u siebie samego ta chwala, któram mial u ciebie, pierwej, nizeli swiat byl.
6 Objawilem imie twoje ludziom, któres mi dal z swiata; toc byli i dales mi je, i zachowali slowa twoje.
7 A teraz poznali, iz wszystko, cos mi dal, od ciebie jest.
8 Albowiem slowa, któres mi dal, dalem im; a oni je przyjeli, i poznali prawdziwie, izem od ciebie wyszedl, a uwierzyli, zes ty mie poslal.
9 Jac za nimi prosze, a nie za swiatem prosze, ale za tymi, któres mi dal; bo twoi sa.
10 I wszystko moje jest twoje, a twoje moje, i uwielbionym jest w nich.
11 A nie jestem wiecej na swiecie, ale oni sa na swiecie, a ja do ciebie ide. Ojcze swiety, zachowaj je w imieniu twojem, któres mi dal, aby byli jedno, jako i my.
12 Gdym z nimi byl na swiecie, jam je zachowal w imieniu twojem, któres mi dal; strzeglem ich i zaden z nich nie zginal, tylko on syn zatracenia, zeby sie Pismo wypelnilo.
13 Ale teraz do ciebie ide i mówie to na swiecie, aby mieli radosc moje doskonala w sobie.
14 Jam im dal slowo twoje, a swiat je mial w nienawisci; bo nie sa z swiata, jako i ja nie jestem z swiata.
15 Nie prosze, abys je wzial z swiata, ale abys je zachowal ode zlego.
16 Nie sac z swiata, jako i ja nie jestem z swiata.
17 Poswiec je w prawdzie twojej; slowo twoje jest prawda.
18 Jakos ty mie poslal na swiat, tak i ja posylam je na swiat.
19 A ja poswiecam samego siebie za nich, aby i oni poswieceni byli w prawdzie.
20 Nie tylko za tymi prosze, lecz i za onymi, którzy przez slowo ich uwierza w mie;
21 Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby swiat uwierzyl, zes ty mie poslal.
22 A ja te chwale, któras mi dal, dalem im, aby byli jedno, jako my jedno jestesmy;
23 Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonalymi w jedno, a izby poznal swiat, zes ty mie poslal, a izes je umilowal, jakos i mie umilowal.
24 Ojcze! któres mi dal, chce, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mna, aby ogladali chwale moje, któras mi dal; albowiemes mie umilowal przed zalozeniem swiata.
25 Ojcze sprawiedliwy! i swiat cie nie poznal; alem ja cie poznal, a i ci poznali, zes ty mie poslal.
26 I uczynilem im znajome imie twoje i znajome uczynie, aby milosc, któras mie umilowal, w nich byla, a ja w nich.