Jana

rozdzial 14

1 Niechaj sie nie trwozy serce wasze; wierzycie w Boga i w mie wierzycie.
2 W domu Ojca mego wiele jest mieszkania; a jezli nie, wzdybymci wam powiedzial.
3 Ide, abym wam zgotowal miejsce; a gdy odejde i zgotuje wam miejsce, przyjde zasie i wezme was do siebie, zebyscie, gdziem ja jest, i wy byli.
4 A dokad ja ide, wiecie, i droge wiecie.
5 Rzekl mu Tomasz: Panie! nie wiemy, dokad idziesz, a jakoz mozemy droge wiedziec?
6 Rzekl mu Jezus: Jamci jest ta droga, i prawda, i zywot; zaden nie przychodzi do Ojca, tylko przez mie.
7 Gdybyscie mie znali, i Ojca byscie tez mego znali; i juz go teraz znacie i widzieliscie go.
8 Rzekl mu Filip: Panie! ukaz nam Ojca, a dosyc nam na tem.
9 Rzekl mu Jezus: Przez tak dlugi czas jestem z wami, a nie poznales mie? Filipie! kto mnie widzi, widzi i Ojca mego; jakoz ty mówisz: Ukaz nam Ojca?
10 Nie wierzysz, izem ja w Ojcu, a Ojciec we mnie? Slowa, które ja do was mówie, nie od samego siebie mówie, lecz Ojciec, który we mnie mieszka, on czyni sprawy.
11 Wierzcie mi, zem ja w Ojcu, a Ojciec we mnie; wzdy przynajmniej dla samych spraw wierzcie mi.
12 Zaprawde, zaprawde powiadam wam: Kto wierzy w mie, sprawy które Ja czynie, i on czynic bedzie, i wieksze nad te czynic bedzie; bo ja odchodze do Ojca mego.
13 A o cokolwiek prosic bedziecie w imieniu mojem, to uczynie, aby byl uwielbiony Ojciec w Synu.
14 Jezli o co bedziecie prosic w imieniu mojem, ja uczynie.
15 Jezli mie milujecie, przykazania moje zachowajcie.
16 A ja prosic bede Ojca, a innego pocieszyciela da wam, aby z wami mieszkal na wieki,
17 Onego Ducha prawdy, którego swiat przyjac nie moze; bo go nie widzi, ani go zna; lecz wy go znacie, gdyz u was mieszka i w was bedzie.
18 Nie zostawie was sierotami, przyjde do was.
19 Jeszcze maluczko, a swiat mie juz wiecej nie oglada; lecz wy mie ogladacie; bo ja zyje, i wy zyc bedziecie.
20 W on dzien wy poznacie, zem ja jest w Ojcu moim, a wy we mnie, i ja w was.
21 Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten jest, który mie miluje; a kto mie miluje, bedzie go tez milowal Ojciec mój; i ja go milowac bede, i objawie mu siebie samego.
22 Powiedzial mu Judasz, nie on Iszkaryjot: Panie! cóz jest, ze sie nam objawic masz, a nie swiatu?
23 Odpowiedzial Jezus, i rzekl mu: Jezli mie kto miluje, slowo moje zachowywac bedzie; i Ojciec mój umiluje go, i do niego przyjdziemy, a mieszkanie u niego uczynimy.
24 Kto mie nie miluje, slów moich nie zachowywuje; a slowo, które slyszycie, nie jest moje, ale onego, który mie poslal, Ojca.
25 Tomci wam powiedzial, u was mieszkajac.
26 Lecz pocieszyciel on, Duch Swiety, którego posle Ojciec w imieniu mojem, onci was nauczy wszystkiego, i przypomni wam wszystko, comkolwiek wam powiedzial.
27 Pokój zostawuje wam, pokój on mój daje wam; nie jako daje swiat, ja wam daje; niechze sie nie trwozy serce wasze, ani sie leka.
28 Slyszeliscie, zem ja wam powiedzial: Odchodze, i zas przyjde do was. Gdybyscie mie milowali, wzdybyscie sie radowali, zem rzekl: Ide do Ojca; bo Ojciec mój wiekszy jest niz ja.
29 I terazem wam powiedzial, przedtem niz sie to stanie, zebyscie gdy sie to stanie, uwierzyli.
30 Juz dalej z wami wiele mówic nie bede; albowiem idzie ksiaze swiata tego, a we mnie nic nie ma;
31 Ale izby poznal swiat, ze miluje Ojca, a jako mi rozkazal Ojciec, tak czynie. Wstanciez, pójdzmy stad.