Yesaya

Bölüm 6

1 Kral Uzziya'nin öldügü yil yüce ve görkemli Rab'bi gördüm; tahtta oturuyordu, giysisinin etekleri tapinagi dolduruyordu.
2 Üzerinde Seraflar duruyordu; her birinin alti kanadi vardi; ikisiyle yüzlerini, ikisiyle ayaklarini örtüyor, öbür ikisiyle de uçuyorlardi.
3 Birbirlerine söyle sesleniyorlardi: "Her Seye Egemen RAB Kutsal, kutsal, kutsaldir. Yüceligi bütün dünyayi dolduruyor."
4 Seraflar'in sesinden kapi söveleriyle esikler sarsildi, tapinak dumanla doldu.
5 "Vay basima! Mahvoldum" dedim, "Çünkü dudaklari kirli bir adamim, dudaklari kirli bir halkin arasinda yasiyorum. Buna karsin Kral'i, Her Seye Egemen RAB'bi gözlerimle gördüm."
6 Seraflar'dan biri bana dogru uçtu, elinde sunaktan masayla aldigi bir kor vardi;
7 onunla agzima dokunarak, "Iste bu kor dudaklarina degdi, suçun silindi, günahin bagislandi" dedi.
8 Sonra Rab'bin sesini isittim: "Kimi göndereyim? Bizim için kim gidecek?" diyordu. "Ben! Beni gönder" dedim.
9 "Git, bu halka sunu duyur" dedi, "'Duyacak duyacak, ama anlamayacaksiniz, Bakacak bakacak, ama görmeyeceksiniz!
10 Bu halkin yüregini duygusuzlastir, Kulaklarini agirlastir, Gözlerini kapat. Öyle ki, gözleri görmesin, Kulaklari duymasin, yürekleri anlamasin Ve bana dönüp sifa bulmasinlar."
11 "Ne vakte kadar, ya Rab?" diye sordum. Rab yanitladi: "Kentler viraneye dönüp kimsesiz kalincaya, Evler ipissiz oluncaya, Toprak büsbütün kiraçlasincaya kadar.
12 Insanlari çok uzaklara sürecegim, Ülke bombos kalacak,
13 Halkin onda biri kalsa da ülke mahvolacak. Ama devrildigi zaman kütügü kalan Yabanil fistik ve mese agaci gibi, Kutsal soy kütügünden çikacak."