Rzymian

rozdzial 12

1 Prosze was tedy, bracia! przez litosci Boze, abyscie stawiali ciala wasze ofiara zywa, swieta, przyjemna Bogu, to jest rozumna sluzbe wasze.
2 A nie przypodobywajcie sie temu swiatu, ale sie przemiencie przez odnowienie umyslu waszego na to, abyscie doswiadczyli, która jest wola Boza dobra, przyjemna i doskonala.
3 Albowiem powiadam przez laske, która mi jest dana, kazdemu, co jest miedzy wami, aby wiecej o sobie nie rozumial, nizeli potrzeba rozumiec; ale zeby o sobie rozumial skromnie, tak jako komu Bóg udzielil miare wiary.
4 Albowiem jako w jednem ciele wiele czlonków mamy, ale wszystkie czlonki nie jednoz dzielo maja:
5 Tak wiele nas jest jednem cialem w Chrystusie, alesmy z osobna jedni drugich czlonkami.
6 Majac tedy rózne dary wedlug laski, która nam jest dana; jezli proroctwo, niech bedzie wedlug sznuru wiary;
7 Jezli poslugowanie, niech bedzie w poslugowaniu; jezli kto naucza, niech trwa w nauczaniu;
8 Jezli kto napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerosci; kto przelozony jest, w pilnosci; kto czyni milosierdzie, niech czyni z ochota.
9 Milosc niech bedzie nieobludna; miejcie w obrzydliwosci zle; imajac sie dobrego.
10 Miloscia braterska jedni ku drugim sklonni badzcie, uczciwoscia jedni drugich uprzedzajac.
11 W pracy nie leniwi, duchem palajacy, Panu sluzacy;
12 W nadziei sie weselacy, w ucisku cierpliwi, w modlitwie ustawiczni;
13 Potrzebom swietych udzielajacy, goscinnosci nasladujacy.
14 Dobrorzeczcie tym, którzy was przesladuja; dobrorzeczcie, a nie przeklinajcie.
15 Weselcie sie z weselacymi, a placzcie z placzacymi.
16 Badzcie miedzy soba jednomyslni, wysoko o sobie nie rozumiejac, ale sie do niskich naklaniajac.
17 (Bracia!) nie badzcie madrymi sami u siebie; zadnemu zlem za zle nie oddawajcie, obmysliwajac to, co jest uczciwego przed wszystkimi ludzmi.
18 Jezli mozna, ile z was jest, ze wszystkimi ludzmi pokój miejcie.
19 Nie mscijcie sie sami, najmilsi: ale dajcie miejsce gniewowi; albowiem napisano: Mnie pomsta, a Ja oddam, mówi Pan.
20 Jezli tedy laknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jezli pragnie, napój go: bo to czyniac, wegle rozpalone zgarniesz na glowe jego.
21 Nie daj sie zwyciezyc zlemu, ale zle dobrem zwyciezaj.