Piesn Salomona

1 2 3 4 5 6 7 8

rozdzial 6

(5:17)

1 Gdziez poszedl mily twój, o najpiekniejsza miedzy niewiastami? Gdzie sie obrócil mily twój? a szukac go bedziemy z toba.
2 (6:1) Mily mój wstapil do ogrodu swego miedzy zagonki ziól wonnych, aby pasl w ogrodach, i zeby zbieral lilije.
3 (6:2) Jam jest milego mego, a mily mój jest mój, który pasie miedzy lilijami.
4 (6:3) Pieknas ty, przyjaciólko moja! jako Tersa; pieknas, jako Jeruzalem; ogromna, jako wojsko uszykowane.
5 (6:4) (Odwróc oczy twoje odemnie, gdyz mie one srogim czynia). Wlosy twoje sa jako stada kóz, które wychodza z Galaad.
6 (6:5) Zeby twoje sa jako stado owiec, które wychodza z kapieli, z których kazda miewa po dwojgu, a nieplodnej niemasz miedzy niemi.
7 (6:6) Skronie twoje miedzy kedzierzami twemi sa jako sztuka jablka granatowego.
8 (6:7) Aczkolwiek jest szescdziesiat zon królewskich, a osmdziesiat zaloznic, a panien bez liczby:
9 (6:8) Wszakze jednaz jest golebica moja, uprzejma moja, jedynaczka u matki swojej, bez zmazy u rodzicielki swojej. Ujrzawszy ja córki, blogoslawiona ja nazwaly; takze i zony królewskie i zaloznice, i chwalily ja, mówiac:
10 (6:9) Któraz to jest, co sie pokazuje jako zorza, piekna jako miesiac, czysta jako slonce, ogromna jako wojsko uszykowane z choragwiami?
11 (6:10) Zstapilam do ogrodu orzechowego, abym ogladala owoce rosnace w dolinach; abym obaczyla, jezli kwitna winne macice, a wypuszczajali paczki jablonie granatowe.
12 (6:11) Nizem sie dowiedziala, dusza moja wsadzila mie na wóz przedniejszych z ludu mego.
13 (6:12) Nawróc sie, nawróc sie, o Sulamitko! nawróc sie, nawróc sie, niech na cie patrzymy. Cóz widzicie na Sulamitce? Widzimy, jakoby hufy wojenne.